« Poprzednie hasło: OSZWEM | Następne hasło: [OSZYĆ SIĘ] » |
OSZYĆ (2) vb pf
o jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | oszył |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | oszyj |
praet 3 sg m oszył (1). ◊ imp 2 sg oszyj (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
1. Otoczyć szwem, obszyć, zabezpieczyć przed strzępieniem się (1): á iżby ſye nie śćiéráło śiodłem [sadno]/ gdy ieździć ná nim [na koniu] muśiſz/ tedy dźiurę w podkłádźie pod śiodłem vczyń/ á z nowu oſzyy/ przećiw oſádnieniu SienLek 180.
2. Obszyć czymś dookoła [co w co] (1): gdy vprzedzáiącz Iakob Ezau pirworodnego brátá ſwego/ zá rádą mátki ſwoiey/ ktory miał ręce koſmáte/ gdy mu miał błogoſłáwić Izáák ociec iego/ oſzył ręce ſobie w cielęcą ſkorę gdy iuż Izáák nie widział/ y podał á przynioſł pokarm oycu ſwemu [Gen 27/6] RejPos 56v.
Formacje współrdzenne cf SZYĆ.
Cf OBSZYĆ
EW