[zaloguj się]

OŚLEDNIK (1) sb m

Fleksja

N sg oślednik.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Ten, kto szuka po śladach, tropi: Vestigator, Ośliednik/ myśliwieć/ ten zwłaſzczá który ośladą źwierzu dochodźi. Mącz 490b; [Oſledzam/ Indago, investigo. oſlednik/ Indagator. Volck Ppp3].

EW