[zaloguj się]
[pdf]

OŚLICZKA (4) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w oślica); a jasne.

Fleksja
sg pl
N ośliczka ośliczki
A ośliczkę
I ośliczkami

sg N ośliczka (1). ◊ A ośliczkę (1). ◊ pl N ośliczki (1). ◊ I ośliczkami (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dem. od „oślica” ‘samica osła’ (4): Iuż ćię [osła] oſlicżki cżekáią/ Dobrą wolą k tobie máią. BierEz Q2v, Q2v; CHłop łycżánych powrozow/ nákręćił niemáło/ [...] Y pokładł ie ná kupye/ przyſzedſzy oſlicżká/ Pogryzłá mu po troſze/ wſzytki miłoſnicżká. RejZwierz 117.
[Szereg: »ośliczka i źrzebię«: A ssedwssy vcznyewie, vczynyly, iako przikazal ym Jesus, y prziwiedli ssa ossliczką y ssrzebie SprChęd 12.]
Przen (1):
Wyrażenie: »mizerna ośliczka« (1): Rozwiężyſz mu onę mizerną oſlicżkę niewinną duſzę ſwoię/ ktora ieſt ſrogim grzechem á vpadkiem thwoim okrutnie związána. RejPos 87.

BK