Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OŚMIOR

Następne hasło: [OŚMIORANAŚCIE] »

OŚMIORAKI (3) nm

Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w ośmior); drugie o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	ośmioraki	f	N	ośmiorakå

sg m N ośmioraki (2). ◊ f N ośmiorakå (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

Składający się z ośmiu jednostek; ośmiokrotny (3)

Składający się z ośmiu jednostek; ośmiokrotny; octuplex Murm, Cn; octuplus Calep (3): Octuplex. Achtfeldig. Oſmyoráky. Murm 204; Octuplus – Oſmiorachi [!]. Calep [723]a.

Wyrażenie: »ośmioraka liczba« (1): Octonarius numerus, Ośmioráka lidżbá/ Lidżbá zámykáyąca w ſobie ośm. Mącz 259b.

Cf OŚMKROTNY