« Poprzednie hasło: [OŚMIORZECZNY] | Następne hasło: OŚMKROTNY » |
OŚMKROĆ (7) nm
W pisowni rozłącznej (5), w pisowni łącznej (2); -ḿ (2), -m (3), -(m) (1).
Oba o jasne.
Fleksja
N ośmkroć (2). ◊ A ośmkroć (4), ośmikroć (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
Liczebnik przysłówkowy wielokrotny; ośmiokrotnie, osiem razy; octies Mącz, Cn (7): Octies, Ośmkroć. Mącz 259a; Octuplus, Ośm kroć w ſobie máyący/ Ośmkrotny. Mącz 259b.
Zestawienia liczebnikowe (4): Y náleźiono mężów Iſráelſkich ośm kroć ſtho tyſięcy [octingenta milia] Leop 2.Reg 24/9; Ieroboám tákże z ſzykował woyſko ſwe/ máiąc zſobą ośḿ kroć ſto tyſięcy [cum octingentis millibus] mężow ná wybor ludźi mężnych. BibRadz 2.Par 13/3, 2.Reg 24/9; Tricies octies, Ośmkroć y trzidźieścikroć. Mącz 464c.
Wyrażenie przyimkowe: »po ośmikroć« (1): Octavum tanquam adverbium positum pro octies, Iam octavum, Iuż po ośmi kroć. Mącz 259a.
TG