Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ROZMYŚLAWAĆ SIĘ]

Następne hasło: ROZMYŚLENIE »

ROZMYŚLAWANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja

	sg
N	rozmyślåwani(e)
G	rozmyślåwaniå
A	rozmyślåwani(e)

sg [N rozmyślåwani(e).] ◊ G rozmyślåwaniå. ◊ [A rozmyślåwani(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Myślenie, zastanawianie się, rozważanie; tu: o tajemnicach religijnych, sprawach ostatecznych: przeżywanie mistyczne, kontemplowanie

Myślenie, zastanawianie się, rozważanie; tu: o tajemnicach religijnych, sprawach ostatecznych: przeżywanie mistyczne, kontemplowanie:

rozmyślawanie w czym: NiemObr 82 cf Szereg.

[Wyrażenie: »rozmyślawanie śmierci«: Wſzyſtek żywot mądrego rozmyſlawánie ieſt y ma być śmierći. Owa gdźie ſię iedno obrocę/ wſzędj á wſzędy Philoſophią tę rozmyſlawánie śmierći Piſmo ludźiom záleca/ wſzędy inkulkuie. ArtHom A3.]

Szereg: »rozmyślawanie i ćwiczenie«: W ktorym liśćie X. Arcybiſkup totis viribus vśiłuie ludźi poſpolitych Chrześćiáńſkich/ od rozmyślawánia/ y ćwicżenia pilnego/ w piśmiech ś. odwieść NiemObr 82.

Cf ROZMYŚLAWAĆ, [ROZMYŚLAWAĆ SIĘ]