[zaloguj się]
[pdf]

OTRZĄŚĆ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf otrząść
imperativus
pl
2 otrzęście
conditionalis
pl
3 m pers by otrząśli

inf otrząść (2). ◊ [fut 3 sg otrzęsie.] ◊ imp 2 pl otrzęście (1). ◊ con 3 pl m pers by otrząśli (1).

Sł stp: otrzęść, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Zrzucić coś przez trzęsienie, strzepnąć, oczyścić; decerpere Mącz; colligere Vulg [co] (4): wlyezli do Iadamka mlinarza do ſſadu abi mv abi mv [!] na yablonyach yablka otrząſzli. LibMal 1546/120v; Leop Deut 24/20; Decerpere foetus arborum, Otrząść/ albo zebrać owoć [!] z drzéw. Mącz 39c.
Zwrot: bibl. »otrząść proch z nog, [z obuwia]« [szyk zmienny] (1): A ktorzybykolwiek was nie przyimowáli/ áni was ſłucháli: wyſzedſzy ſtámtąd otrzęśćie proch z nog wáſzych [excutite pulverem de pedibus] WujNT Mar 6/11; [w ktorym mieśćie was niewdźięcżni będą winidźćie y proch z obuwia ſwego otrzęśćie Respons Fv].
[Przen: W porównaniu: Zebráne będą iáko z winnice niedozrałki iego [tj. niezbożnika]/ y otrzęſie [proiiciet] (Bog) iáko z oliwy kwiát iego. BudBib Iob 15/33.]

Formacje współrdzenne cf TRZĄŚĆ.

Cf OTRZĘSIENIE, [OTRZĘSIONY]

EW