| « Poprzednie hasło: [OWIEŚNY] | Następne hasło: [OWIĘZIĆ] » |
[OWIEWAĆ vb impf
o jasne, e pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | owiéwå |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by owiéwåł |
praes 3 sg owiéwå. ◊ con 3 sg m by owiéwåł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.
Znaczenia
1. O wietrze: otaczać powietrzem; afflare Cn [co]: Zle to mowiſz Powietrze/ Wiatr cokolwiek czyni/ To z mego [Sędziego] roſkazánia [...] Gdyby ćię nie owiewał/ twoie ſpráwy wſzytkie/ Byłyby nikczemne/ światu bárzo brzytkie. PaprKoło B3 (Linde).
2. O woni pachnących zioł: otaczać wonią; circumflare Cn [kogo]:
Zwrot: »zapachowym owiewać wieniem«: Kędy wonny máieran kwiatkámi á ćieniem/ Okrywſzy zápáchowym owiéwa go [Jula] wieniem [ubi mollis amaracus illum Floribus, et dulci aspirans complectitur umbra I 694] VergKoch 30 (Linde).
Formacje współrdzenne cf WIAĆ.
Cf OBWIEWAĆ]
AKtt