[zaloguj się]
[pdf]

OWSIK (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w owies; tak też Cn).

Fleksja
sg
N owsik
I owsiki(e)m

sg N owsik (1). ◊ I owsiki(e)m (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. owiesek, Linde także XVII – XVIII w.

bot. Bromus L.; stokłosa, bylina lub roślina dwuletnia z rodziny traw (Gramineae), jej gatunki przeważnie pospolite w zasiewach zbóż, na ugorach i przydrożach lub Festuca L.; kostrzewa, rodzaj trawy rosnącej w różnych środowiskach; aegilops, avena sterilis, festuca, hordeum restibile Cn (2): Aegylops [...] Item vitium frumenti est, alias festuca, et a Vergilio sterilis avena dictum, Záyęcze ziele/ pánieński włos/ Owśikiem niektórżi zową. Mącz 4b, 20a; [Ten płonny [owies]/ ktory iedni koſtrzewą/ á drudzy owśikiem zową: ten nawięcey śię rodzi we rży Cresc 1571 166 (Linde); Avena sterilis, flockhaber. P. owśik/ ſnieć owśiáną. Volck 49, Ppp4].
[Wyrażenie: »owsik niepłodny«: w tjm tylko różność/ iż Aegylops ieſt Owśik niepłodny/ który Vergilius Egloga zowie ſterilem Avenam [...] á Bromos ieſt práwy Owies którym konie karmiemy UrzędowHerb 44a.]

EW