OZDROWIEĆ (48) vb pf
Oba o jasne; e prawdopodobnie pochylone (tak Cn).
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
1 |
m |
-m ozdrowiåł |
m pers |
|
2 |
f |
-eś ozdrowiała |
m an |
|
3 |
m |
ozdrowiåł |
m pers |
ozdrowieli |
f |
ozdrowiała |
m an |
|
n |
ozdrowiało |
subst |
|
conditionalis |
|
sg |
pl |
2 |
m |
byś ozdrowiåł |
m pers |
|
3 |
m |
by ozdrowiåł |
m pers |
by ozdrowieli |
f |
by ozdrowiała |
m an |
|
inf ozdrowiéć (7). ◊ fut 3 sg ozdrowieje (6). ◊ 3 pl ozdrowieją (1). ◊ praet 1 sg m -m ozdrowiåł (2). ◊ 2 sg f -eś ozdrowiała (1). ◊ 3 sg m ozdrowiåł (12). f ozdrowiała (5). n ozdrowiało (2). ◊ 3 pl m pers ozdrowieli (2). ◊ con 2 sg m byś ozdrowiåł (1). ◊ 3 sg m by ozdrowiåł (1). f by ozdrowiała (1). ◊ 3 pl m pers by ozdrowieli (2). ◊ part praet act ozdrowiåwszy (5).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.
Stać się zdrowym, odzyskać zdrowie, wyzdrowieć;
sanari Mącz, Calag, Vulg, Cn; convalescere Mącz, JanStat, Cn; sanitatem restituere Mącz; sanatum esse PolAnt, Vulg; salvum ſactum esse Vulg; levatum esse morbo, recipere vires Cn (48):
gdyby mamka/ albo biegunkę/ albo zapiekłoſć żywota cierpiała/ á na to lekarzſtwa pożywała. Lepiey ieſth aby inſza dziecię trzymała/ aż ona ozdrowieie FalZioł V 37;
UstPraw D3,
D4v;
BielKron 311v;
Confirmare se dicuntur qui ex morbo convalescunt, Ozdrowieć/ álbo pokrzepyć ſie. Mącz 128c;
Sanum ex morbo fieri, Ozdrowieć wyniść z choroby. Mącz 367c;
convalere, sive convalescere, Ozdrowieć/ wyzdrowieć/ powſtáć z choroby/ Przysć záś ku zdrowiu. Mącz 474c,
116b,
128c,
171d,
263d,
366a,
414a;
SienLek 173;
HistRzym 67v;
BudNT Matth 15/28;
[woły] nápiwſzy ſye/ á ták ozdrowiawſzy/ ludźiem [...] wodę záléćiły. Oczko 11v;
Gesund werden. Ozdrowieć. Sanari, curari. Calag 241b;
Y nieśli go nápoły vmárłego do ołtarzá przecżyſtey Mátki Bożey Máryey: proſząc áby [...] zdrowie mu do tego ziednáłá. Niemięſzkáiąc dziećiątko ozdrowiało SkarŻyw 352,
226,
332,
373,
397,
457,
516,
572;
ReszHoz 120;
rzekni ſłowem/ á ozdrowieie [sanabitur; będzie vzdrowion Leop] ſługá moy. WujNT Luc 7/7,
Matth 8/13,
14/36,
15/28,
Mar 5/23,
6/56;
A ieſliby z przygódy w téyże chorobie trwał/ tedy y trzeći Rok może zwléc: okázuiąc iż iáko leżał w chorobie/ do tego czáſu nie ozdrowiał. SarnStat 769,
300,
674;
SkarKaz 41b.
ozdrowieć z czego [= dzięki czemu] (1): Zádziwuie ſię Stároſtá iey tákiemu zdrowiu y nowey okráśie/ y ſpyta: Powiedz mi co to zá cżáry/ ſktorycheś ták ozdrowiáłá/ iſz y znáku żadnego ran onych ná tobie niemárz? SkarŻyw 152.
ozdrowieć na co [= z choroby czego] (1): Oćiec iego ozdrowiał ná ocży. BibRadz Tob 11 arg.
Zwroty: »kęs ozdrowieć« (
1):
nic inſzego nie cżynią ći ożrálcy iedno ſie lecżą áby kęs ozdrowieli/ á potym ſie záſię káżą RejZwierc 60v.
»prędko, co rychlej ozdrowieć« (1:1): Przy mſzach czo będzie naimował Abys czo rychley oſdrowyał. RejKup k5; Skoro wyſzedł zſzpitalá onego/ ſam teſz ćięſzko záchorzał: ále ćierpliwie znoſząc/ á chwaląc Páná Boga/ prętko záſie ozdrowiał. SkarŻyw 461.
»wnet ozdrowieć« (4): ſtánął Pan Iezus nád łoſzkiem/ y wziąwſzy ią zá rękę/ kazał precż febrze/ y wnet ozdrowiáłá/ y cżyniłá ieść SkarŻyw 597, 309, 334, 374.
W przen (2): ále ſię boy Páná y vchodź złoſći. Abowiem z tąd ozdrowieie żywot (marg) W Zydowſkim ſtoi/ pępek [...] (–) twoy [Sanitas erit umbilico tuo] BibRadz Prov 3/8; Członek [Kościoła] nád cżłonkiem zwłaſzcżá z ránionym y odćiętym politowánie mieć ma/ áby ozdrowiał. SkarJedn 380.
Synonim: pokrzepczyć się.
Formacje współrdzenne cf ZDROWIĆ.
Cf OZDROWIENIE
EW