[zaloguj się]
[pdf]

OZNAĆ SIĘ (1) vb pf

się, [sie].

o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m oznåł się
conditionalis
sg
3 f by się oznała

fut 3 sg oznå się. ◊ [praet 3 sg m oznåł się. ◊ con 3 sg f by się oznała.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w.

Zapoznać się dobrze, oswoić się; assuescere, cognoscere Cn [z kim, z czym]: [SądParysa Cv; Zátym ſie wroćił do ſwey miłey/ nowe iey weſele przyrzędzie dał/ wſzyſtkich mieſzcżánow y pań ich k temu proſząc/ áby ſie z nimi oznáłá. HistFort H2v, K7v; Ze ſie ſkim ozna kiedy [pies] wielka mu to wádá BielawMyśl B3; proſzę ćię miéyże pieczą o niem [o koniu]/ Choćiać to gość/ oznać [lege: ozna-ć] ſie prędko z twoim koniem. Albertus B4.]
Zwrot: »ze psy się oznać« (o złodzieju): Idźie do obory: Głaſzcże pſy; tłuſte woły poymuie zá rogi/ Wywodźi ie do chroſtu niezwykłymi progi. A kiedy ſię náucży náwiedzáć obory/ Y ze pſy ſię iuż ozna: dybie do komory. KlonWor 35.

Formacje współrdzenne cf 1. ZNAĆ.

Cf OBEZNAĆ SIĘ, OZNANIE

sEW