![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OŹRZAŁY | Następne hasło: OŹRZEĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OŹRZEBIĆ SIĘ (2) vb pſ
o oraz e jasne.
Fleksja
| inf | oźrzebić się |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | oźrzebiła się |
inf oźrzebić się (1). ◊ [fut 3 sg oźrzebi się. ◊ 3 pl oźrzebią się.] ◊ praet 3 sg f oźrzebiła się (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.
Znaczenia
Urodzić źrebię, wydać na świat małe; foetare Mącz; edere a. eniti a. reddere partum Cn (2): Equa foetavit Swierzóbká ſie ochrzebiłá [!]. Mącz 133c; BudBib I 374b marg; [Vkażćież to w piśmie vwierzymy wam: Lecż rychlejſie [!] mulicá (iáko Lćinicy [!] mowią) ożrzebi. BudArt C5v; gdy ſię iuż [źrzebice] oźrzebią dobrze im podawać ięcżmienia Cresc 1571 515 (Linde)].
EW