« Poprzednie hasło: OŻENIAĆ | Następne hasło: OŻENIAJĄCY » |
OŻENIAĆ SIĘ (24) vb impf
sie (19), się (5).
-e- (22), -ę- (2).
o, e oraz a jasne.
inf | ożeniać się | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | ożeniåm się | |||
2 | ożeniåsz się | |||
3 | ożeniają się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m się ożeniåł | m pers | |
3 | m | ożeniåł się | m pers | ożeniali się |
imperativus | |
---|---|
pl | |
3 | niechåj się ożeniają |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by się ożeniali |
inf ożeniać się (7). ◊ praes 1 sg ożeniåm się (2). ◊ [2 sg ożeniåsz się.] ◊ 3 pl ożeniają się (5). ◊ praet 1 sg m -m się ożeniåł (1). ◊ 3 sg m ożeniåł się (3). ◊ 3 pl m pers ożeniali się (2). ◊ imp 3 pl niechåj się ożeniają (1). ◊ con 3 pl m pers by się ożeniali (3).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. ożenić się.
[ożeniać się kim (1): Thakże Athila wrocił ſie do Pannoniey/ á gdy ſie tham ożeniał iedną panną barzo czudną [celebransque nuptias cum una pulcherrima virgine], wiele wina wypiwſzy na ſwadzbie/ thak w noci weſpiącki, niemoczą kthorą zową Apoplexia zdechł nagle. MiechGlab 57.
[ożeniać się z kim: Item/ Oica twego/ albo matky twei brata ſyna żona/ albo ſioſtry ſyna żona/ a ſtemić ſię ożeniać niewolno. UstKościel 167v.]
»ani się ożeniać, ani mężów pojmować« (1): Abowiem po zmárwtychſtániu [!]/ áni ſie ożeniaią/ áni mężów poymuią [neque nubent neque nubentur]: ále ſą iáko Angiołowie Boży w niebie. Leop Matth 22/30.
»ożeniać się a gody stroić« (1): nákáżdy dzyeń przybywáło donich wiele ludzi/ á ożeniáli ſie a gody ſtroili BielKron 201v.
Synonim: ślubować się.
Formacje współrdzenne cf ŻENIĆ.
EW