« Poprzednie hasło: OŻRALE | Następne hasło: OŻRALSTWO » |
OŻRALEC (11) sb m
o jasne; -a-, [-å-]; e prawdopodobnie jasne (tak -ec).
sg | pl | |
---|---|---|
N | ożralec | ożralcy |
I | ożralcy |
sg N ożralec (4). ◊ pl N ożralcy (6). ◊ I ożralcy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
- Obżartuch, pijak (11)
W połączeniach szeregowych (3): Ktorzy maią wielki brzuch poſpolicie mało miewaią rozumu dowcipnego, więcey ſą ozralci leniwy, darmopychowie obłudni, pſotliwy y nie pobożni, więcey ciału niż duſzy folguiąci GlabGad P5v; Iáko gi [czas] trácą opilcy/ ożrálcy/ kozerowie/ y ini wſzetecżnicy/ co go połowicę záſpi/ á drugą połowiczę iáko w błazna á w poſmiech obroći. RejZwierc 103; Heluo – łakomiec, ozralec, łokac, marnotrawca. Calep 476a.
»ożralec, (i) opilca« (2): Ten náſz ſyn ieſt krnąbrny/ vporny/ á niepoſłuſzny nam/ ożrálec y opilcá [epulo et potator est PolAnt Deut 21/20] RejPosWstaw [413]v; Ebriosus – Ozraliec, opielca. Calep 346b; [BibRadz Deut 21/20]. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
[»pijanica i ożralec«: Bo pijánicá y ożrálec [bibax et edax] z vbożeie [!] BudBib Prov 23/21 (Linde).]
Synonimy cf OŻRALCA.
EW