ROZPACZAJĄCY (10) part praes act
o oraz drugie a jasne; -på- (7), -pa- (1) BibRadz.
Fleksja
sg |
m | N | rozpåczający |
G | rozpåczając(e)go |
I | rozpåczającym |
L | rozpåczającym |
pl |
G |
rozpåczających |
A |
m pers |
rozpåczając(e) |
sg m N rozpåczający (1). ◊ G rozpåczając(e)go (1). ◊ I rozpåczającym (1). ◊ L rozpåczającym (1). ◊ pl G rozpåczających (5). ◊ A m pers rozpåczając(e) (1).
Sł stp s.v. rozpaczać, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. rozpaczać.
Wątpiący w ratunek, tracący ostatnią nadzieję;
desperans PolAnt (10):
Animosus – Szmiałi, nieroſpaczaiąci ſerdeczny. Calep 71b.α. W funkcji rzeczownika (3): Aleś ty ieſt pokornych Pánem/ wſpomożeniem vniżonych/ obroną mdłych/ obrońcą ſtráconych/ y wybáwićielem roſpacżáiących/ o Boże oycá moiego/ o Boże dziedzictwá Izráelſkiego/ Pánie niebá y ziemie ſtworzyćielu wod/ y Krolu wſzech rzecży ſtworzonych od ćiebie. BudBib Iudith 9/13; O Pánie Boże ktoryś ieſt mocnieyſzy nádewſzytki/ wysłuchayże głos roſpacżáiących/ wybawże nas z ręki złośnikow/ á wyzwol mię ſtego moiego ſtráchu. BudBib Esth 14/18, Iob 6/26.
a.
teol. Który zwątpił w miłosierdzie Boże, we własne zbawienie (6):
ták iż ná wielu mieyſcách zda ſię żeby miał być człowiekiem roſpáczáiącym/ y ták ſię zápala/ że ſię zda iákoby ſię chćiał przećiwić Bogu. BibRadz I 273v;
StryjKron 350.α.
W funkcji rzeczownika (4):
W połączeniu szeregowym (1):PatKaz III 126vcf »sobie rozpaczający«.
Wyrażenia: »nadzieja rozpaczających« =
Maryja (
2):
Táć [Bogarodzica] ieſt iáko moſt do Bogá nádzieiá roſpacżáiących/ práwe wrotá do ktorych grzeſzni kolácem [!]/ á otwarzáią nam. SkarŻyw 173;
WujNT 397.»naprawa rozpaczających« = Maryja (1): BAdź pozdrowiona Krolowa miłośierdźia/ [...] chwało ſpráwiedliwych/ odpuſzcżenie grzeſznych/ napráwo roſpacżáiących LatHar 484.
»sobie rozpaczający« (1): marya kſobye przyuodzy dzywne grzeſzne albo ſobye roſpaczayącze abo ſobye wgrzechach teſknącze PatKaz III 126v.
Cf 1.
ROZPACZAĆ
RS