[zaloguj się]
[pdf]

1. PACZYNA (4) sb f

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N paczyna
G paczyny paczyn
A paczynę

sg N paczyna (3). ◊ G paczyny (1). ◊ [A paczynę. ◊ pl G paczyn.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII(XVIII) w.

Znaczenia
1. Wiosło; remus BartBydg, PolAnt (2): BartBydg 130b; Nie sromał [s]ie wziąć paczyny, Robił jak przewoźnik iny, Nie bacząc sceptra złotego Ujął sie wiosła twardego. BierRozm 25; [Z dębiny Báſzańſkiey nácżynili páczyn twoich/ ſtyr vcżynili z kośći słoniowey BudBib Ez 27/6 (Linde), Ez 27/29 (Linde); za 4 stukÿ klonowego drzewa do futrowanÿa paczin dalem g. 12 RejestrBudGal 66, 47, 65; Remus Das SchiffRudel Wiosło/ Páczyná/ Drgawká ArtNom M5v; Volck Qqq, 537].
2. Ster (2): Amplustre, paczyna, in navi BartBydg 8b; Bo niewięcey tobie pomoże zacność rodu/ [...] ieſli do niego nieprzyłącżyſz cnoty [...]/ iedno iáko [...] po morzu żegluiącemv pług/ á po źiemi chodzącemv pácżyná [in terra ambulanti clavus]. ModrzBaz 42v.

Synonimy: 1. drygawka, pojazda, wiosło; 2. rudel, styr.

LWil