[zaloguj się]
[pdf]

PADOŁEK (1) sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg
N padołek
G padołku
L padołku

sg N padołek. ◊ [G padołku. ◊ L padołku.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Dem. od „padoł” ‘zagłębienie terenu’:
[Przen: Świat doczesny; z neutralizacją funkcji deminutywnej [zawsze z przydawką „ten”]:
Wyrażenia: »padołek płaczu, płaczliwy«: Bądz Pozdrowiona Krolÿewo mÿloſzierdzia [...]: Ku thobie wolamÿ [...] Ku thobie wzdjchamÿ lkaÿądz ÿ placzącz na padolku tym placzlywÿm ArgWykład 38/120, 41/78.
Szereg: »padołek albo niskość«: Przeſtoſz placzÿmÿ przed thobą matko mÿloſzierdzÿa Abyſ nam pocziechę uproſzÿla ktorziſmy na thym padolku, albo na thej nyſkoſczÿ, pelnÿ placzu ArgWykład 41/78.]
a. Dół w wodzie, głębina: Gurges aquarum, struga, locus altus et profundus in flumine, quasi guttur fluminis, struga, wyr, vel d⟨icitu⟩r padolek BartBydg 66b.

Synonim: dolinka.

LWil