Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZPALISTY

Następne hasło: [ROZPALIWAĆ SIĘ] »

[ROZPALIWAĆ vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja

indicativus
praes
	sg
3	rozpåliwå

impersonalis
praet		rozpåliwåno
participia
part praes act		rozpåliwając

praes 3 sg rozpåliwå. ◊ impers praet rozpåliwåno. ◊ part praes act rozpåliwając.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozpalić.

Znaczenia

1. [Powodować pojawienie się ognia, rozniecać ogień, zapalać, podpalać; tu w funkcji iter.]
2. [Rozgrzewać w najwyższym stopniu w ogniu]
3. [Powodować podwyższenie temperatury ciała]

1. Powodować pojawienie się ognia, rozniecać ogień, zapalać, podpalać; tu w funkcji iter.: á odpowiedáiąc rzekł/ żeby rozpalili piec śiedm kroć więcey/ niż więc rozpaliwano [quod consueverant succendere]. BudBib Dan 3/19 (Linde s.v. rozpalić).

2. Rozgrzewać w najwyższym stopniu w ogniu [co]: Scyrrhos, y té guzy twárde, táką párą rozpędzáł, y miękczył, Pirites y Markásitas, á w niedostátku tych, młyńskie kámienie rospaliwáiąc, á poléwáiąc. OczkoPrzymiot 277.

3. Powodować podwyższenie temperatury ciała: Nieſpánié/ ćiepło od wnętrza wypądzáiąc/ roſpaliwa OczkoPrzymiot 230.

Formacje współrdzenne cf PALIĆ (Errata).

Cf [ROZPALIWANIE]]