« Poprzednie hasło: PANOWANIE | Następne hasło: PANOWSKI » |
PANOWNIK (1) sb m
Fleksja
A sg panownika.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) XVII w.
Znaczenia
Władca, król (o Chrystusie) [czemu]: ten ieſt ktorego Bog z niebá zeſłał. O ktorego prośili Prorocy: Spuść báránká Pánie pánowniká źiemi. SkarKaz 515b.
AŻ