[zaloguj się]
[pdf]

PARAGRAF (4) sb m

Wszystkie a jasne.

Fleksja
sg pl
N paragraf
G paragraf(o)w
A paragrafy
L paragrafie

sg N paragraf (2). ◊ [L paragrafie.] ◊ pl G paragraf(o)w (1). ◊ A paragrafy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.

1. Fragment tekstu stanowiący pewną całość i wizualnie wyodrębniony; paragraphus Cn [paragraphe vel paragraphus, Latine adnotatio, item praescriptio et exceptio – przypisanie czego na stronie ksiąg Mącz 277a] (3):

[W połączeniu z numerem: w Kśięgach o poſtánowieniu Chrześćiáńſkim/ położeniu dwudzieſtym y wtorym/ párágráfie ſześćdzieśiątym dziewiątym y śiedmdzieśiątym/ á kárćie ſześćdzieśiątey wtorey PoklSnów E2v.]

a. Przepis prawny urzędowy zawarty w artykule ustawy lub kodeksu (3):

Z przytoczeniem pierwszego słowa a. pierwszych słów zastępującym tytuł (2): Iáko ſkarb po zeſzćiu káżdégo Podſkárbiégo przez cztérzech Deputatów ma bydź rewidowan. Pátrz wysſzéy Titulo Podſkárbi. Stá. 3. Párágráf, Pilna. Fol. 334. [cf PIlna á potrzebna nam ſie rzecz zdáłá/ áby [...] 334.] SarnStat 357, 226.

Szereg: »paragrafy i prawne ortyle« (1): iż co dźień ludzkich przybywa fortelow/ Nie zſtáie Párágráphow y práwnych ortylow KlonWor 65.
2. Znak graficzny w kształcie §; przen: podłużna szrama na twarzy (1): [Kto pálców/ bá pozbędźie cáłéy ręki drugi/ Temu ſie záś párágraph świéći przez twarz długi. Albertus C4 (Linde).]
Zwrot: »pisać paragrafy na gębie« (1): piſzą Zołnierzom párágráfy ná gębie CiekPotr 64.

ZCh