[zaloguj się]
[pdf]

PAROCHIJALNY (1) ai

Oba a oraz o jasne,

Fleksja
pl
N subst parochijalné
G parochijalnych

pl N subst parochijalné. ◊ [G parochijalnych.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: parafialny.

Przymiotnik od „parochija”; parafialny:
a. Dokonywany w parafii, obejmujący swym zasięgiem parafię: Wizytácie párochiálné [...] poruczoné Archidiakonóm. SarnStat 211.
b. [Do którego należy parafia:
Wyrażenie: »kościoł parochijalny«: k temu ſiedḿ Kośćiołow Párochiálnych Plebáńſkich z doſtátecznym nádánim w Litwie fundował. StryjKron 479.
Szereg: »parochijalny, plebański«: StryjKron 479 cf Wyrażenie.]

Cf [PARAFIJNY], [PAROCHIJALSKI]

ZCh