[zaloguj się]
[pdf]

PARTECZKA (2) sb f

Pierwsze a oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
G parteczek
A parteczkę

sg A parteczkę (1). ◊ pl G parteczek (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVII w.: partyczka.

Dem. od „parteka”; przen (2): A wy [księża] nie tylko ábyſcie im [owieczkom, tj. wiernym] co podać mieli/ [...] ále y tę pártecżkę ktorey im Pan Bog z łáſki ſwey vdzyelić racżył y docżeſną y wiecżną/ rádzibyſcie im wydárli/ nie inácżey iedno iáko z gárdłá ich. RejPos 184.
Szereg: »parteczka albo odrobinka« (1): Zaprawdę abys ſie [Jezu] we wſſytkym ſ nami zrownál/ iako ieden z vbogich chodzątz dom od domus żebrál. Y kto mi to dá abych iá był vcżęſnikiem twégo żebraniá/ a był nakármion ſ partecżek albo odrobinek twych. OpecŻyw [34].

Synonim: odrobinka.

ZCh