| « Poprzednie hasło: PASĄCY | Następne hasło: [PASBRIF] » |
PASĄCY SIĘ (9) part praes act
się (6), sie (3).
a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | n | N | pasąc(e) się | |
| A | pasąc(e)go się | A | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| G | pasących się | |
sg m A pasąc(e)go się (1). ◊ n N pasąc(e) się (3). ◊ pl G pasących się (5).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
O zwierzętach roślinożernych: wyszukujący sobie pożywienia na jakimś terenie, karmiący się tym, co sam znajdzie; pascens PolAnt, Vulg [w tym: gdzie (6)] (9): Mięſo zwierząt paſączych ſie na gorach: ieſt lepſze y kruwcżeyſze niż mięſo zwierząt doma paſączych ſie FalZioł V 63v; BibRadz Ps 49/10.
Wyrażenia: »bydło pasące się« (1): Pascales – Bidło paſſące, ſie. Calep 760a.
»po łące się pasący« (1): Wilk vźrzawſzy oſłá chromego/ Po łące śię páſącego: Prędko k niemu ieſt przybieżał BierEz L2v.
»stado [czego (pl)] pasące się, pasących się« = grex pascentium PolAnt, Vulg; grex pascens PolAnt (2:2): A było daleko od nich ſtádo świni paſące ſię BudNT przedm b2, Mar 5/12, Luc 8/32; A było tám ſtádo wiela wieprzow páſących ſię ná gorze WujNT Luc 8/32.
ZCh