[zaloguj się]
[pdf]

PAWIK (2) sb m

Fleksja

N sg påwik (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.

Dem. od „paw”; tu hipokor. (2):
Przysłowie: Pawik gdy ogon roſtocży vbogi/ Wnet mu myſl zginie gdy poźdrzy ná nogi. RejZwierc 219.
Zwrot: »jako pawik kroczyć« (1): Pátrz gdy fortunny iáko pawik krocży/ Rádáby zazdrość wydárłá mu ocży. RejZwierc 224.

HK