[zaloguj się]
[pdf]

PĄTNICTWO (1) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w -o).

Fleksja
sg
A pątnictwo
L pątnictwie

sg [A pątnictwo.] ◊ L pątnictwie.

Sł stp: pątnictwo, pątnicstwo, Cn brak, Linde XVI w.

Odbywanie pielgrzymek do miejsc świętych: [Papież Klemens VI] chcąc ludźi do Rzymu przywabić/ Bułły tákowe po świećie rozeſłał/ w ktorych to obiecował/ y twierdźił/ iż ktobykolwiek ná tym Pątnictwie vmárł/ do niebá proſto przenieśion być miał NiemObr 153.
[Zwrot: »po pątnictwie iść«: iże wiemy pewnie/ że tá iáſkinia ieſt fortą á drogą do Cżyśćá [!] [...]: y mamy zá to/ iż kto tę iáſkinią zá żywotá ſwego náwiedźi/ po śmierći będźie beśpiecżen [...]: á przeto tám ták wiele ludźi po pątnictwie idźie. HistFort Ev.]
[Przen [dokąd]:
Szereg: »pątnictwo a pielgrzymowanie«: Abowiem Niedziele przeſzłey pocżęliſmy pątnictwo á pielgrzymowánie náſze do oney zwierzchniey Oycżyzny niebieſkiey WujPosN 1584 II 56 (Linde).]

Cf [PĄĆ], [PĄT], PĄTOWANIE

HK