![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PERSONALNIE | Następne hasło: [PERSONALSKI] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PERSONALNY (4) ai
Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w persona); a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | I | personalnymi |
| L | personalnym | |
sg m L personalnym (3). ◊ pl I m personalnymi (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
Przymiotnik od „persona” ‘jedna z osób Trójcy Sw.’; w polemikach innowierczych [personalis Łac śr] (4): co iedney náturze [Chrystusa] w tym perſonálnym złącżeniu zoſobná ſłuży/ od tego drugá [...] odſtrychniona być nie może. CzechEp 147; Abo wyznáć to ſtatecżnie muſzą/ iż to inſzy Bog ktory ſię z Máryey vrodźił/ ſtawſzy ſię cżłowiekiem: á inſzy ktory ſię nie wćielił/ áni cżłowiekiem ſtał á trudno tego máią zbyć/ rozdźiałámi perſonálnymi NiemObr 138.
a. Występujący w postaci persony (2):
Szereg: »Bog istotny (a. istotność) i personalny« (2): Inſze rzecży opuſzcżam/ o Bogu pod troiákiem obrázem/ o Bogu indefinito/ o Bogu Iſtotnym/ y perſonálnym GrzegRóżn H4v, Iv.
IG