[zaloguj się]
[pdf]

PERYPATETYK (3) sb m

Oba e oraz a jasne (w tym a 1 r. nie kreskowane).

Fleksja
sg pl
N perypatetycy, perypatetykowie
G perypatetyka perypatetyk(o)w
D perypatetykom
I perypatetyki(e)m

[sg G perypatetyka. ◊ I perypatetyki(e)m.] ◊ pl N perypatetycy (1), [perypatetykowie]. ◊ G perypatetyk(o)w (1). ◊ D perypatetykom (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Filozof należący do szkoły Arystotelesa [chodak, co rad chodzi, ambulator – peripateticus Cn] (3): Peripatetici, Philoſophowie á mędrcy ktorzi Ariſtotelisowey nauki á mniemánia naśládowáli/ wezwáni peripatetici od przechadzki/ yż chodząc w Lyceo diſputowáli y vczili ſie. Mącz 291c, 397b; bądź Philozoph/ w Sekćie Akádemikow/ Peripátetykow/ y Stoikow co nagruntowniey vfundowány: [...] GostGospSieb +2v; [A wſzákoż gdy to będźieſz cżytał com ia oFilozofij nápiſał/ co ſię iednák niewiele odſtrzela od tego iáko Peripátetykowie vcżą [...]/ ſam ty ſwego rozſądku vżyway CiceroKosz 1; PismaPolit 568; SkarŻyw 350; SenekaGórn 247].

JDok