[zaloguj się]
[pdf]

ROZPLATAĆ (2) vb impf

o oraz drugie a jasne; w inf -pla-, w formie osobowej -plå-.

Fleksja
inf rozplatać
indicativus
praes
sg
1 rozplåtåm

inf rozplatać (1). ◊ praes 1 sg rozplåtåm (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Rozdzielać to, co było splecione, zwikłane; enodare Mącz; evolvere, renodare, replicare Cn (2): Enodo, Odwięzuyę/ Roſplatam/ wywikławam węzeł. Mącz 249a.
Przen [co] (1): ále gdy puśćiwſzy tę pewną/ y dobrze vtwierdzoną drogę/ wići ſię około płotá plotą/ tedy nielza/ iedno ie też tákże roſplátáć/ iáko ſą vplećione. CzechEp 327.

Formacje współrdzenne cf PLEŚĆ.

KW