[zaloguj się]
[pdf]

PIASTA (3) sb f

Pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg pl
N piåsta
G piåsty piåst

sg N piåsta (2). ◊ G piåsty (1). ◊ [pl G piåst.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Środkowa część koła u wozu, w której znajduje się oś i zbiegają się szprychy; modiolus Mącz, Cn; canthus BartBydg (3): Cantus, curvatura seu circumferentia rotae, pyasta BartBydg 22; Modiolus in rota cui affixi sunt radii, Piaſtá kołowa w którey oś chodźi á ná którey ſzpice ſtoyą. Mącz 228d; [Item tympanum dicitur meditullium rote {(piaſta)} Glosy II 64 nr 42; Item a labore 221 piasth similiter ad rotas tormentorum per gr. 1 a qualibet mrc. 4 gr. 29 RachBonera 1558 117, 116 [2 r.]; Piáſtá/ Modiolus rotae. Volck Qqq2v].
Przysłowie: Strzedz niewiáſty nálewáć piaſty. BierEz P2v.

ES