![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PIĄTYDZIESTY | Następne hasło: PIĄTYNACIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIĄTYKROĆ (1) nm
o prawdopodobnie jasne (tak w -kroć).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. kroć.
Liczebnik porządkowy przysłówkowy; piąty raz: Ziemia Chánáán ieſt iemu [Abrahamowi] obiecána piąty kroć. BibRadz Gen 17 arg; [á iż ieſzcże coś niepokornego wymowił [ukarany biciem brat zakonny]: y cżwarty/ y piąty y ſzoſty kroć/ ile kroć mrucżał/ dośiecżono mu. SkarŻyw 937 (Linde s.v. kroć)].
MN