[zaloguj się]
[pdf]

PIĄTYKROĆ (1) nm

o prawdopodobnie jasne (tak w -kroć).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. kroć.

Liczebnik porządkowy przysłówkowy; piąty raz: Ziemia Chánáán ieſt iemu [Abrahamowi] obiecána piąty kroć. BibRadz Gen 17 arg; [á iż ieſzcże coś niepokornego wymowił [ukarany biciem brat zakonny]: y cżwarty/ y piąty y ſzoſty kroć/ ile kroć mrucżał/ dośiecżono mu. SkarŻyw 937 (Linde s.v. kroć)].

MN