[zaloguj się]
[pdf]

ROZPŁATAĆ (1) vb pf [ i impf ]

o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
inf rozpłåtać
indicativus
fut
sg
1 rozpłåtåm
imperativus
sg
2 rozpłåtåj

[inf rozpłåtać. ◊ praes i fut 1 sg rozpłåtåm.] ◊ imp 2 sg rozpłåtåj.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Rozciąć (rozcinać) brzuch ryby; exenterare Vulg, Cn; exdorsuare Cn: [Quorum thema est am/ infinitiuus erit, áć/ vt [...]. Rozpłatam/ rozpłatáć. StatorGramm H8v; Volck Yyy.]

rozpłatać co (żywotne): Gdy ſye kto vráźi álbo vrwie/ liná świéżego roſpłatay/ á ná mieſtce bolącé przyłoż SienLek 149. Cf [Zwrot].

[Zwrot: »rozpłatać rybę«: Rozpłatay tę rybę [Exentera hunc piscem]/ á ſerce iéy/ y żółć/ y wątrobę ſchoway ſobie WujBib Tob 6/5 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf PŁATAĆ.

Cf ROZPŁATANY

KW