[zaloguj się]
[pdf]

PICOWANIE (13) sb n

o oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie); teksty nie oznaczają -é.

Fleksja
sg
N picowani(e)
A picowani(e)
L picowaniu

sg N picowani(e) (1). ◊ A picowani(e) (8). ◊ L picowaniu (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII(z Cn; XVIII) w. s.v. picować.

Zaopatrywanie w żywność i paszę; commeatus Calag, Cn; pabulatio Calep, Cn; frumentatio Cn (13): Ná picowániu wiele náſzych náchwytáli BielKron 395v, 396, 398v; Krzyżacy nieſmieli s nimi [z wojskiem litewskim] bitwy ſtoczyć/ tylko pięćdzieſiąt Kozakow Litewſkich w picowániu poimáli. StryjKron 370; Calep [744]a.

W charakterystycznych połączeniach: na picowaniu [kogo] nachwytać, potrapić; w picowaniu [kogo] mordować, pojmać, siec.

Zwroty: »biegać, iść w picowanie« = petere commeatum Calag (1:1): Szkápye też nie máſz co dáć byegay w picowánie RejWiz 72; Calag 381b.

»w picowanie (wy)jechać (a. jeździć), jeżdżący« [szyk zmien] (5:1): KromRozm III F8v; [niewiasty] ieżdżąc przez długi cżás w picowánie wiele ludzi pomordowáły BielKron 319v; Mącz 74c; GórnDworz I6v; BielSpr 66v; Nie ſtrudźił ſię tám ſługá/ nie był vtrapiony/ Ná dálekie ieżdzący w picowánie ſtrony. KmitaSpit B; [UstWojsk 1525 122].

Cf PICOWAĆ

MN