Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIECZĘĆ

Następne hasło: PIECZĘTARZ »

PIECZĘTARSKI (2) ai

e prawdopodobnie jasne, a prawdopodobnie pochylone (tak w pieczętarz).

Fleksja

sg
m	G	pieczętarski(e)go

pl
G		pieczętarskich
A	subst	pieczętarski(e)

sg m G pieczętarski(e)go (1). ◊ pl [G pieczętarskich.] ◊ A subst pieczętarski(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Znaczenia

Przymiotnik od „pieczętarz” (2)

Przymiotnik od „pieczętarz” (2):

Wyrażenie: »urząd pieczętarski« (2): Pokoiowi vrzędnicy ktorzy zoboiga narodu bedą takkoronni iako y WX^goL^go zadnych znich wVrzędy Pieczętarskie y Marszałkowskie wdawać się nie maią ActReg 47, 46; [Wstawiając w rezę swą starodawny zwycżay w rozdawaniu urzędów pieczętarskich i hetmaństwa wielgiego, żeby na sejmie od K. J. M. rozdawane były AktaSejmikPozn 1590 99].

DDJ