[zaloguj się]
[pdf]

PIECZĘTARZ (15) sb m

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N pieczętårz pieczętårze
D pieczętårzowi
A pieczętårze
I pieczętårz(e)m

sg N pieczętårz (2). ◊ D pieczętårzowi (1). ◊ I pieczętårz(e)m (1). ◊ pl N pieczętårze (9). ◊ A pieczętårze (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Urzędnik kancelarii władający pieczęcią; w Rzeczypospolitej szlacheckiej: kanclerz i podkanclerzy; obsignator, signator Calep; oblignator litterarum a. testamenti, tabularius Cn (15): GórnDworz R4; GórnRozm E2; Aby mu niegmerano wiego vrzedzię [!] to iest ze przez pieczętarze wszytko isc ma ActReg 82, 43, 61, 71, 174; Calep 717b, 979a; SEymiki Powiátowe/ Pieczętarze pod obiemá pieczęćiámi ſpólnie ſkłádáć máią. SarnStat 1202, 51, 441; Czego Ich M. Pánowie pieczętarze/ pro debito officij ſui doyźrzeć/ [...] niechayby byli powinni. VotSzl D3v; [przydane są J. K. M. rady Koronne, a zwłaszcza pieczętarze, stróże praw i wolności AktaSejmikPozn 1596 196, 1590 101; CerGór 23; Volck 592].
Zestawienie: »pieczętarz koronny« (2): aby sobie tak iako Pieczętarze Koronni wCoronie, tak Litewscy w Litwie vrzędy swe sprawowali ActReg 41; SarnStat 1201.

Cf PIECZĘTNIK

DDJ