Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIERWIASTKI

Następne hasło: [PIERWIASTNKI] »

PIERWIASTKOWY (2) ai

Fleksja

G pl pi(e)rwiåstkowych (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „pierwiastek” ‘pierwszy sprawca lub uczestnik czegoś’; w funkcji rzeczownika (2)

Przymiotnik od „pierwiastek” ‘pierwszy sprawca lub uczestnik czegoś’; w funkcji rzeczownika (2):

Wyrażenie: »kościoł pierwiastkowych« (2): Przyſtáliśćie do kośćiołá pierwiaſtkowych [ad ... Ecclesiam primitivorum Vulg Hebr 12/23]/ ktorzy ſą popiſáni w niebie do duchow ſpráwiedliwych doſkonáłych. SkarKaz 634a [przekład tego samego tekstu] 663b.