[zaloguj się]
[pdf]

ROZPOMIONĄĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

2 sg imp rozp(o)mi(e)ń sie.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów) s.v. rozpomnieć się.

Wspomnieć, przypomnieć sobie; meminisse, recordari Vulg:

rozpomionąć się [na kogo], na co: Roſpomień ſie ná me [tj. Mierności] dáry/ Ktore nie wychodzą z miáry BielKom E8; [A teraz Pánie Boże rozpomień ſie [memor esto] ná mnie/ á nie cżyń pomſtj za grzechj moie Leop Tob 3/3 (Linde), Ex 32/13 (Linde)].

[Ze zdaniem dopełnieniowym: Roſpomień ſie proſſę cię/ żeś mię zlepił iáko błoto/ á záś mię w proch obroćiſz. Leop Iob 10/9 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf MNIEĆ (Errata).

KW