« Poprzednie hasło: ROZPOMNIEĆ | Następne hasło: ROZPOR » |
ROZPOMNIEĆ SIĘ (23) vb pf
roſ- (22), roz- (1).
sie (22), się (1).
Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).
inf | rozpomnieć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | rozpomniåł się |
imperativus | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | rozpomni się | rozpomnicie się | ||
3 | niech się rozpomni | niech się rozpomnią |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się rozpomniåł |
inf rozpomnieć się (2). ◊ fut 2 sg rozpomnisz się (1). ◊ 3 sg rozpomni się (1). ◊ praet 3 sg m rozpomniåł się (1). ◊ imp 2 sg rozpomni się (11). ◊ 3 sg niech się rozpomni (1). ◊ 2 pl rozpomnicie się (1). ◊ [3 pl niech się rozpomnią.] ◊ con 3 sg m by się rozpomniåł (1). ◊ part praet act rozpomniåwszy się (4).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).
rozpomnieć się na kogo, na co (16): RejPs 135; A rácż ſie roſpomnyeć ná myę wyeſz żem ſługą two[im] LubPs F4v, T3v; Leop 2.Esdr 1/8, Thren 2 arg, 2.Mach 1/2; A proſzę roſpomnićie ſie ná tę miłość ktoram [!] ia wam vcżynił HistRzym 18; RejPos [105]v, 106v, 296; ReszPrz 97; [ListyPol II 1550/491; TomZbrudzBrul Deut 32/7; Niech sie na radę zdrową ci wszyscy rozpomnią, Ktorzy na nieszczęśliwą wojnę chciwie gonią. Apolog 37]. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym, Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: na to (4); zaimek pytajny (6), iż, że (2)] (8): roſpomni ſie ná coś ſtworzon/ ábowiem ku cżći á ku chwale iego RejPos 27; Ieſliby cie theż ſwiát ábo cżárt wiodł ná iáką ſrogość/ [...] roſpomni ſie ná to/ iż ten ſwięty á niewinny Pan/ mogł ſie był ſnádnie pomścić nád ſprzećiwniki ſwemi/ [...] á wżdy ſtał iáko báránek niewinny RejPos 107, 40v, 87, [105]v, 106v, 123, 184v.
Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia dalszego w zdaniu nadrzędnym (1): gdy ſie roſpomni ná Bogá ſwoiego/ iáko ieſt ſrogi w pomſtach ſwoich/ muśi zádrżeć káżde ſerce RejPos 140.
Formacje współrdzenne cf MNIEĆ (Errata).
KW