![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PIĘKNIE | Następne hasło: [PIĘKNOSPRAWNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIĘKNIUCHNY (3) ai
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | piękniuchny | f | N | piękniuchnå |
sg m N piękniuchny (2). ◊ f N piękniuchnå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. piękny.
Znaczenia
Intens. od „piękny”; bellus, pulchellus, scitulus Mącz (3): Bellus, Miluchny, Wyborniuchny, Dobruchny, Piękniuchny. Mącz 24b; Forma scitula, Piękniuchna twarziczká. Mącz 372c, 330d.
Synonimy: nadobniuchny, wyborniuchny.
Cf [PIĘKOŚCIWY], [PIĘKOŚNY], [PIĘKUCHNY]
LW