Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PIĘTERKO]

Następne hasło: PIĘTNA (?) »

PIĘTKA (6) sb f

a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	piętka
G	piętki	piętek
I	piętką

sg N piętka (2). ◊ G piętki (1). ◊ I piętką (1). ◊ pl G piętek (2).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Dem. od „pięta” (6)
- 1. Od znacz. ‘zrogowaciała część kończyn u zwierząt’ (5)
- 2. Od znacz. ‘przegub tylnej nogi u zwierząt’ (1)

Dem. od „pięta” (6):

1. Od znacz. ‘zrogowaciała część kończyn u zwierząt’ (5): [baranek] niko^go nie vraża/ ani zębem/ ani rogiem ani pięthką/ A każda w nim rzecż iefth pożytecżna FalZioł IV 1c, IV 1c, 6a, 9a; Mącz 451b; [tákowa mokrość wełnie [owiec] ſzkodźi roſzki v piętek ich pſuie. Cresc 1571 687].

2. Od znacz. ‘przegub tylnej nogi u zwierząt’ (1):

Szereg: »kolano albo piętka« (1): Suffrago, Zádnie koláno álbo piętká v zwierząt Mącz 427d.

Cf STAWIPIĘTKA, STORZYPIĘTKA

DDJ