[zaloguj się]
[pdf]

1. PIORUNEK (2) sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg pl
N piorunek piorunki
A piorunek
I piorunkami

sg N piorunek (1). ◊ A piorunek (1). ◊ [pl N piorunki. ◊ I piorunkami.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w.

Nazwa obiegowej monety o wartości 1/2 grosza; as antiquorum cruciarius, cruciatus (Austriacus), crucifer, cruciger, semis sestertii Cn (2): wezmi ſyrzyſko ſkopowe/ á day go tak wiele iako połgroſza piorunek waży FalZioł V 38; [Więc też dla tego że nieiáki Piorun Kurozwącki Rożyc pułgroſzkow złych nábił/ co ie zwano Piorunki. BielKron 1597 517 (Linde); w fálſzowániu tey Monety był obwinion nijáki Piorun Senator y Podſkárbi Koronny [...] odtego Pioruná ieſzcze owo ſtáre pułgroſzki Polſkie Piorunkámi zowią (marg) Piorunki. (–). StryjKron 724 (Linde)].
Szereg: »piorunek i dudek« (1): Wielmi prżecżyſty trunek Stoi nam za wierdunek Doſyć iey za piorunek Y za dudek LudWieś B5.

Synonim: połgrosza.

JBi