[zaloguj się]
[pdf]

PIRETROWY (10) ai

Tekst nie oznacza pochyleń.

Fleksja
sg
m Gpiretrow(e)go
Ipiretrowym
pl
A subst piretrow(e)

sg m G piretrow(e)go (3). ◊ I piretrowym (2). ◊ pl A subst piretrow(e) (5).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „piretrum” (10):
a. Będący częścią piretrum (6):
Wyrażenie: »korzenie (a. korzeń) piretrowe(-y)« (6): Korzenia Piretrowego [korzenie zębowniká SienHerb 118b] vżivamy w lekarſtwach. FalZioł 1 96d; Też bolenie zębow oddala gdi korzenie Piretrowe vwarziſz w winie/ á tim sobie vſta będzieſz płokał FalZioł I 97b; Też gdy vwarzyſz korzenie piretrowe w winie z oliwą/ tim nacieray ſuche żyły/ [...] vznaſz pomocz FalZioł 1 97b, 97a [3 r.].
b. Zrobiony z piretrum (4):
Wyrażenie: »proch piretrowy« (4): A gdy ktho natrze ciało prochem Piretrowym [prochu zębnikowego SienHerb 119a] z oliwą zmieſzawſzy przed zimniczą/ odeymuie zimno ktore bywa w zimniczach. FalZioł I 97b; Proch ruciany z piretrowym prochem w nos wpuſzcżony/ flegmę wywodzi z głowy FalZioł I 118a, 124d, 137a.

Synonim: zębnikowy.

JBi