![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PISZCZAŁKOWY | Następne hasło: (PISZCZĄCY) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PISZCZĄC (1) part praes act
Fleksja
A pl subst piszcząc.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.: piszczący s.v. piskać.
Wydający przenikliwy dźwięk, pisk; o instrumencie muzycznym: gdy ſłyſzeli głos z dźiał/ powiádáli to być cżartowſką ſpráwą. Ale gáydy álbo dudy gdy ſłyſzeli piſzcżąc/ mnimáli być áby to źwierzę tákie głoſy puſzcżáło. BielKron 451.
Cf PISZCZEĆ
JBi