« Poprzednie hasło: PISZCZAŁKOWY | Następne hasło: (PISZCZĄCY) » |
PISZCZĄC (1) part praes act
Fleksja
A pl subst piszcząc.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.: piszczący s.v. piskać.
Wydający przenikliwy dźwięk, pisk; o instrumencie muzycznym: gdy ſłyſzeli głos z dźiał/ powiádáli to być cżartowſką ſpráwą. Ale gáydy álbo dudy gdy ſłyſzeli piſzcżąc/ mnimáli być áby to źwierzę tákie głoſy puſzcżáło. BielKron 451.
Cf PISZCZEĆ
JBi