[zaloguj się]
[pdf]

PŁACZEK (4) sb m

a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg pl
N płaczek płaczkowie
G Płaczka

sg N płaczek (4). ◊ [G Płaczka. ◊ pl N płaczkowie.]

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII i XIX w.

1. Człowiek płaczliwy, skłonny do płaczu; plorator Mącz, Calep, Cn; flebilis, lacrimabundus Mącz (4): Flebilis, Płaczliwy/ Płáczek/ Vskárżáyący ſie. Mącz 130a, 181c, 306a; Plorator – Płaczek. Calep 814b.
a. [Zwolennik oddawania Bogu czci płaczem: Eiulantes/ to ieſt Płáczkowie/ ktorzy mnimáią że niemáſz żadnego nabożeńftwá Bogu wdźięcznieyſzego/ iáko płákáć záwżdy á lámentowáć RodzajLutera C3.]
2. [n-pers:
Zestawienie: U Wacława Płaczka [...] wszytko zgorzało. OpisyPozn 1590 nr 18.]

MC