[zaloguj się]
[pdf]

PŁAZAĆ SIĘ (2) vb impf

Oba a jasne.

Fleksja
inf płazać się
indicativus
praes
sg
1 płazåm się
3 płazå się

inf płazać się (1). ◊ praes [1 sg płazåm się.] ◊ 3 sg płazå się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Czołgać się, pełzać; serpere Calag; reptare PolAnt (2): Krichen. Płázáć się. Mknąć śię. Serpere. Calag 314b; [Płaſam ſię [!]/ Repo, serpo. Volck Qqq4v].
Zwrot: »płazać się po ziemi« (1): Nieoſzpeczayćieſz ſie tedy żadną gádźiną ktora ſie płáza po źiemi [quod reptat super terram] BibRadz Lev 11/44, [Lev 20/25 (Linde); á niech przełożony będźie [...] nád wſzelkimi płazy/ który ſie płaza po ziemi [quod movetur in terra]. WujBib Gen 1/26 (Linde)].

Synonimy cf PŁAZAĆ.

Formacje współrdzenne cf PŁAZAĆ.

Cf PŁAZAJĄCY SIĘ

MC