[zaloguj się]
[pdf]

PŁOCIENNIK (5) sb m

Fleksja

sg N pł(o)ciennik (5).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Ten, kto zajmuje się wyrobem lub sprzedażą płótna; linteo Murm, Mymer1, BartBydg, Cn; lintearius Murm, BartBydg, Cn; liniarius, liniffeo, linifio Cn (5): Linteo, eyn leynen weber ader leymmet verkauffer Płoćyennik. Murm 183, 185; Mymer1 14; BartBydg 82b; [Ian wiſſokiręka theſcharz, a Schimun grebner plocziennik [...] swiadzeczthwo [...] ſſą widali ZapWpolActAdw 1550 205/212; Volck Rrr; TomZbrudzBrul Gen 14/23; ArtNom K8v].

W porównaniu (1): Wzgárdźił mnie pokoy wſzeláki: Bo Bog/ iák płoćiennik wątek/ Odćiął poćiech moich ſzcżątek. GrabowSet G4v.

MC