[zaloguj się]

[PŁODZIDYM sb m

Fleksja

I sg płodzidzym(e)m.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Prawdopodobnie: Człowiek mówiący głupstwa: Zdobywa ſię [minister nadworny] w rzecży ná obycżáyną mowę/ ále iáko trudno multanki álbo gaydy nádęte piáſtowáć żeby nie záwrzaſly/ ták trudno dumą kácerſką myśl náperzoną hámowáć/ y ięzyk w złorzecżeńſtwie wyćwicżony zátrzymáć/ áby w mowie lżyć ludźi niemiał. Raz mię Doktorem/ cżłowiekiem vcżonym/ dobrym y zacnym kaznodźieią tytułuie: á pochwilce wężowitą/ płodźidymem/ kuchmiſtrzem piekielnym názywa. Cżołem z tákiey vcżty. A więc to ſzcżyrość/ więc to proſtota? á nie rácżey nieſzcżyrość á obłuda? GrodzCzyś I 45.]

FP