[zaloguj się]

[PŁODZIEŃ sb m

Fleksja

N sg płodzień.

stp brak, Cn s.v. boży dar ziele, Linde XVII w.

Zestawienia w funkcji nazw botanicznych:
»płodzień indyjski« = jakaś roślina o jadalnej części podziemnej, może z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae), np. z rodzaju imbir (Zingiber) lub selerowatych (baldaszkowatych; Apiaceae), np. z rodzaju mikołajek (Eryngium): Płodne korzenie/ álbo Płodźień Indiyſki/ secacul officinarum. wilder Ingwer. SienHerb L#v, E#v.

»płodzień swojski« = Eryngium campestre L., mikołajek polny; bylina z rodziny baldaszkowatych (Umbelliferae), rosnąca na suchych łąkach i odłogach, stosowana w lecznictwie ludowym, od średniowiecza znana m. in. pod nazwą Acus Veneris, Capituli Martis, jako afrodyzjak; eryngium planum, laeve Cn: Boży dar/ Płodźień ſwoyſki/ Eryngium planum. Lindenbiſtel. M. 681. SienHerb I3#, E#v.

Synonimy: »płodne korzenie«.]

MN