[zaloguj się]

PŁOKA (2) sb f

Fleksja

N pl pł(o)ki (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Kawałek minerału wypłukany przez wodę (2): Tákże káżdy wiedz/ iż wſzytki kruſzce/ rudy/ gąnki/ płoki rzecżne/ kámienie/ kiezy/ y ine ſkárby zyemne/ máią ſwoię właſność y wyobráżenie BielKron 26; rzeki ſą tákie ktore piasek złoty w ſobie máią. Iáko y v nas ſie trafuie w rzekach iż ſą rudy (zową płoki) BielKron 26.

DDJ