![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PŁOMYCZEK | Następne hasło: (PŁON) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PŁOMYK (1) sb m
Fleksja
A sg płomyk.
Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII w.
Dem. od „płomień” w znaczeniu podstawowym; przen; flamula Cn;
Zwrot: »płomyk [czego] zaćmiać«: piiáne dymy/ płomyk przyrodzony Rozumu cżłowiecżego bárzo oſlábiony Záćmiáią KlonWor 69.
Cf PŁOMIENIEK
DDJ