[zaloguj się]
[pdf]

PŁOSKONKA (2) sb f

Fleksja

G pl pł(o)sk(o)nek (2).

Sł stp: płoskunki, Cn: płoskunka s.v. konoṕ płoskunna, Linde XVII – XVIII w.

Konopie, roślina o kwiatach męskich; cannabis femina [!] Cn (2):
[Szereg: »głowatka i płoskonka«: Konopi wysiewają kor. 4. Uradza się głowatek i płoskonek kop 33 LustrMaz I 69.]
a. Tkanina zrobiona z takich konopi (może: gorszego gatunku) (2): to piękny ſtroy gdy kto cnocie godzi/ Bá chociay y s płoſkonek w ſwey robocie chodzi. RejWiz 88v; A gdy przynioſł pełne zánádrá płoćić [!]/ laſkowych y wodnych orzechow/ [...] to go z oney koſzule s płoſkonek roſtrząſáli roſpaſawſzy/ áno wſzytkiego dobrego doſyć. RejZwierc 274.

Synonimy: »konopie płoskonie«, »płoskonne konopie«.

MN